Uldis Bērziņš
(ur. 1944 w Rydze) – poeta i tłumacz. Studiował filologię łotewską na Uniwersytecie Łotewskim (1962–1964). Pierwsze wiersze opublikował w roku 1963, a pierwszy zbiór poezji ukazał się w 1980. Studiował język turecki na Wydziale Orientalistyki Uniwersytetu w Leningradzie (1968–1971). Brał udział w międzynarodowym seminarium na temat przekładu Biblii na Amsterdam Open University, czy w badaniach terenowych na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu w Lund dotyczących tłumaczenia Koranu. Od 2002 roku wykładał język turecki na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Łotewskiego. Tłumaczy z języków słowiańskich, hebrajskiego, tureckiego, irańskiego, niemieckiego. Jest uważany za jednego z najważniejszych współczesnych tłumaczy łotewskich, mającego wpływ na poezję i przekłady wielu poetów. Został członkiem Łotewskiego Komitetu opracowującego i czuwającego nad tekstem Biblii i jest honorowym członkiem Łotewskiej Akademii Nauk (1992). Został odznaczony Orderem Trzech Gwiazd (1995), otrzymał Nagrodę im. Zinaidy Lazdy (1994), Nagrodę Zgromadzenia Bałtyckiego (1995) oraz Nagrodę Spidola( łot. Spīdola balva) (2000) przyznawaną przez Łotewską Fundację Kultury. W roku 2009 otrzymał Nagrodę Dni Poezji za przekłady poezji. W tym samym roku został laureatem dorocznej Nagrody Literackiej za zbiór wierszy Saruna ar Pastnieku. W 2017 roku uhonorowano go za całokształt twórczości. Bērziņš jest jedną z najważniejszych postaci we współczesnej literaturze łotewskiej, idolem wielu poetów, pisarzy i czytelników na całym świecie. Jego przekłady poezji w sposób szczególny ukształtowały tradycję literacką Łotwy.
