Jānis Rokpelnis
(ur. 1945 w Rydze) – poeta, eseista, urodził się w Rydze w rodzinie pisarza Fricisa Rokpelnisa. Studiował psychologię i filozofię na Uniwersytecie Leningradzkim (1963–1969), ukończył filozofię na Wydziale Historii i Filozofii na Państwowym Uniwersytecie Łotwy. Wykłada filozofię i teologię. Rokpelnis jest członkiem honorowym Łotewskiej Akademii Nauk. Pracował w Państwowym Muzeum Sztuki, w Riga Film Company, w redakcji tygodnika kulturalnego„Literatura un Māksla”, w dzienniku „Labrīt” oraz czasopiśmie literackim „Karogs”.
Przez kilka lat pracował jako konsultant poezji w Związku Pisarzy Łotwy i prowadził warsztaty poezji w 2004 roku. Redagował liczne tomy poezji i prozy młodszych autorów. Opublikował sześć zbiorów poezji Zvaigzne, putna ēna un citi (1975), Rīgas iedzimtais (1981), Vilciens no pilsētas R. (1986), Līme (1991), Lirika (1999), Vārti (2004) oraz dwa zbiory esejów Rīgas iedzimtie (1997), …jeb Dievs nav mazais bērns (2003). Jest autorem licznych scenariuszy do filmów lalkowych – np. Umurkumurs (1976), Vanadziņš (1978), libretta do musicalu Meistars Aleksandrs (2002), a także powieści biograficznej Modus (o modelce i projektantce mody BaibiePuzinie, 2000). Jako ekspert od poezji rosyjskiej przetłumaczył dzieła Aleksandra Błoka, Josifa Brodskiego, Mariny Cwietajewej,Siemiona Hanina i innych. Otrzymał najbardziej prestiżową nagrodę literacką państw bałtyckich – Nagrodę Zgromadzenia Bałtyckiego (2000), a także liczne nagrody krajowe, wśród nich dwukrotnie Nagrodę im. Ojārsa Vācietisa za książkę Rīgas iestaigāšana (2013) i tomik poezji Post factum (2016) oraz nagrodę od magazynu „Latvju Teksti” za zbiór wierszy Nosaukums.
