Slobodan Šnajder

„Czas Miedzi”

Powieść „Czas miedzi” nazywana jest dziełem życia Slobodana Šnajdera. Centralnym punktem książki jest historia rodziny autora, a zwłaszcza jego ojca, który podczas II wojny światowej został wcielony do Wermachtu. Ale dzieło chorwackiego pisarza to nie tylko saga rodzinna. To również potężna powieść historyczna o pokoleniach wplątanych w dramatyczne wydarzenia sprzed lat i skazanych na odziedziczenie sprzecznych losów swoich przodków. Šnajder sięga do własnej biografii, aby uchwycić dwieście lat konfliktów i dzielącej ideologii. W trakcie tego procesu rekonstruuje świat, który się rozpadł.

Kempf opuszcza ojczyznę ze swoimi rodakami w poszukiwaniu lepszej przyszłości. Osiadają w Sławonii (kraina historyczna we wschodniej Chorwacji, położona w międzyrzeczu Sawy i Drawy). Mijają lata i pokolenia Niemców czynią Sławonię swoim domem. Ale w 1940 roku, kiedy Europa znów jest w stanie wojny, ta mniejszość, zostaje wezwana do walki za Rzeszę, za kraj, który jest teraz dla nich obcy.

Książka spotkała się z uznaniem wielu recenzentów. Francuski Le Monde pisał: „Podobnie jak Olga Tokarczuk, Šnajder stworzył powieść o Europie, która utraciła swoją różnorodność i została zniszczona przez faszyzm, komunizm, a w ostatnich czasach także nacjonalizm… Współczesny epos.” Zachwytu nie kryli też dziennikarze chorwackiej gazety Jutarnji list. „To bez wątpienia najważniejsza powieść chorwackiej literatury ostatnich lat” – zapewniali na łamach dziennika.